Ποιότητα Ζωής Ηλικιωμένων Χρηστών σε ΚΑΠΗ της Αττικής

Η δημογραφική γήρανση, ως συνέπεια της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, της μείωσης του αριθμού των γεννήσεων και της θνησιμότητας αποτελεί για τις ανεπτυγμένες χώρες ένα κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα που βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κυβερνήσεων και ερευνητών. Στην Ελλάδα, το 2011 οι ηλικιωμένοι αποτελούσαν το 19,3% του συνολικού πληθυσμού. Σκοπός: Η διερεύνηση του επιπέδου διαβίωσης των ηλικιωμένων και της υποκειμενικής αντίληψης για κοινωνική στήριξη από το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον και ταυτόχρονα η μελέτη του βαθμού επηρεασμού της υγείας των ηλικιωμένων από τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη ζωή. Υλικό και Μέθοδος: Στην έρευνα συμμετείχαν οι χρήστες των δομών σε δήμο της Αττικής. Αποτελέσματα: Ο μελετώμενος πληθυσμός αποτελούνταν από 150 υπερήλικες. Οι ηλικιωμένοι λάμβαναν υψηλότερη κοινωνική στήριξη από το συγγενικό περιβάλλον σε σχέση με το φιλικό. Η ποιότητα ζωής ήταν αρκετά καλή, ενώ η υποκειμενική αντίληψη της υγείας των ανδρών ήταν θετικότερη σε σχέση με εκείνη των γυναικών. Συμπεράσματα: Η υποκειμενική κοινωνική στήριξη των ηλικιωμένων σχετιζόταν με το φύλο, την ηλικία και την εκπαίδευση. Η υποκειμενική αντίληψη της υγείας επηρεαζόταν από το βαθμό λειτουργικότητας, την εκπαίδευση, το φύλο, την ηλικία και την οικογενειακή κατάσταση.