Εκπαιδευτικές Παρεμβάσεις στον Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 με τη Χρήση Τηλεϊατρικής: Οι Επιδράσεις τους στην Αυτοδιαχείριση της Νόσου και στην Ποιότητα Ζωής των Ασθενών

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 έχει αναγνωριστεί ως μια σημαντική αιτία πρόωρου θανάτου παγκοσμίως. Η αυτοδιαχείριση είναι μια από τις σημαντικότερες δεξιότητες που πρέπει να διαθέτουν οι ασθενείς με τη νόσο. Ο στόχος της βελτίωσης της αυτοδιαχείρισης του σακχαρώδους διαβήτη έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη και υλοποίηση πολυάριθμων προγραμμάτων τηλεϊατρικής με σκοπό την παροχή φροντίδας στον χώρο του ασθενούς από τους επαγγελματίες υγείας. Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης είναι να μελετηθεί η επίδραση των τεχνολογιών τηλεϊατρικής στην αυτοδιαχείριση της νόσου. Μέθοδος: Η ανασκόπηση συμπεριέλαβε ερευνητικές μελέτες που δημοσιεύθηκαν την περίοδο 2005–2015 και προέρχονται από τις βάσεις αναζήτησης Medline, Scopus, Cinahl και Pubmed με λέξεις ευρετηρίου "diabetes mellitus type 2", "self- management", "telehealth/e-health", "telemedicine", "technology". Αποτελέσματα: Συνολικά ανασκοπήθηκαν και αξιολογήθηκαν 24 τυχαιοποιημένες μελέτες. Η πλειοψηφία αυτών κατέδειξε πως ο γλυκαιμικός έλεγχος βελτιώθηκε στατιστικά σημαντικά στις ομάδες παρέμβασης σε σχέση με τις ομάδες ελέγχου. Επιπλέον, η αυτοδιαχείριση του Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 ενισχύθηκε έπειτα από τις παρεμβάσεις τηλεϊατρικής. Τέλος, η ποιότητα ζωής και η ικανοποίηση των ασθενών βελτιώθηκε αισθητά, ενώ η συμμόρφωση με την παρέμβαση ήταν πολύ υψηλή. Συμπεράσματα: Οι παρεμβάσεις τηλεϊατρικής που στοχεύουν σε περισσότερες από μία βιομετρικές παραμέτρους φάνηκε πως είναι αρκετά πιο αποδοτικές σε σχέση με την απλή αυτομέτρηση του σακχάρου όσον αφορά στην ενίσχυση της αυτοδιαχείρισης της νόσου από τους ασθενείς. Επιπλέον, το ισχυρό θεωρητικό υπόβαθρο, η χρήση άλλων τεχνολογιών καθώς και η μεγαλύτερη διάρκεια της παρέμβασης έχει αποδειχθεί πως αποτελούν επίσης επιτυχημένες στρατηγικές. Συ- μπερασματικά, κρίνεται απαραίτητο να υπάρξουν μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες ώστε να μπορέσουν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τη χρησιμότητα και αποδοτικότητα των εφαρμογών τηλεϊατρικής στην αυτοδιαχείριση χρόνιων νόσων όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.