Ιός Ebola: Βασικές γνώσεις για τους επαγγελματίες υγείας

Το πρόσφατο ξέσπασμα του ιού Ebola στη Δυτική Αφρική αποτελεί τη μεγαλύτερη και σοβαρότερη εκδήλωση της επιδημίας του ιού στην ιστορία αφού η επιδημία ξεπέρασε τα σύνορα της αφρικανικής ηπείρου, με τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Σε αντίθεση με προηγούμενα ξεσπάσματα της επιδημίας του ιού, το τελευταίο δεν έχει περιοριστεί και έχει οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή και σε εκατοντάδες κρούσματα και θανάτους. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να αναλύσει τα βασικά στοιχεία αναφορικά με την επιδημιολογία, τη συμπτωματολογία, τη διάγνωση και τις μεθόδους πρόληψης της διασποράς του ιού Ebola, παρέχοντας έτσι μια περιεκτική σύνοψη για τους επαγγελματίες υγείας. Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε διερεύνηση της βιβλιογραφίας με τη χρήση ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων, PubMed, Medline και Google Scholar, στην αγγλική γλώσσα και για τα έτη 2000-2015. Οι λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν "Ebola" "virus", "epidemic", "Africa", "transmission", "health professionals". Δευτερογενής αναζήτηση έγινε από τις βιβλιογραφικές αναφορές των άρθρων που βρέθηκαν στην πρώτη φάση της αναζήτησης. Αποτελέσματα: Ο ιός Ebola μπορεί να μεταδοθεί από μολυσμένα ζώα αλλά η κύρια οδός μετάδοσης είναι από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω της στενής επαφής. Τα συμπτώματα και σημεία της λοίμωξης από τον ιό είναι παρόμοια με αυτά της κοινής γρίπης, με κύριο χαρακτηριστικό τον υψηλό πυρετό. Η διάγνωση της λοίμωξης είναι εφικτή μόνο με εργαστηριακές εξετάσεις αφού τα συμπτώματα του ιού είναι παρόμοια με άλλες λοιμώξεις. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει προληπτικό εμβόλιο εγκεκριμένο από τους αρμόδιους φορείς, ούτε και τεκμηριωμένη θεραπεία, εκτός από κάποια υποψήφια εμβόλια και αντι-ιικά φάρμακα τα οποία έχουν αναπτυχθεί σε αρχικό στάδιο. Συμπεράσματα: Υπάρχει ανάγκη για μια διεπιστημονική προσέγγιση, προκειμένου να θεσπιστούν πολιτικές που θα βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία, πρωτόκολλα και πρακτικές διαδικασίες που θα συμβάλουν αφενός στην πρόληψη μετάδοσης της λοίμωξης και αφετέρου στη μείωση της διασποράς του ιού. Κυρίως όμως απαιτείται συνεχιζόμενη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας που εμπλέκονται άμεσα όπως οι εργαζόμενοι στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και στα Κέντρα Υγείας, η οποία θα εμπλουτίζεται συνεχώς με τα νεότερα δεδομένα. Τέλος, απαιτείται διακρατική και διηπειρωτική συνεργασία και εξίσωση στον βαθμό που είναι εφικτό του επιπέδου των υπηρεσιών υγείας των αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων κρατών.

Κατηγορία: Τόμος 54, Τεύχος 4
Hits: 494 Hits
Ημ/νία Δημιουργίας: 15-12-2015
Συγγραφείς: Κωνσταντίνος Γιαννακού , Ευριπίδης Κνέκνας