Στάση, γνώσεις και δεξιότητες νοσηλευτών στην εκτίμηση και διαχείριση πολυτραυματία στην εποχή του Covid-19
Λέξεις-κλειδιά:
πολυτραυματίας ασθενής, SARS covid-19, τμήμα επειγόντων περιστατικών, νοσηλευτικό προσωπικόΠερίληψη
Εισαγωγή: Η λοίμωξη από το SARS covid-19 συνιστά ένα σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο που πρωτοεμφανίστηκε το Δεκέμβριο του 2019 στην πόλη Wuhan της Κίνας, ενώ το Μάρτιο του 2020 κηρύχθηκε πανδημία. Από τότε τα συστήματα υγείας έχουν υποστεί μεγάλες αναδιοργανώσεις και κυρίως τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) που είναι υπεύθυνα για την αποφυγή της διασποράς του κορονοϊού στους χώρους των νοσοκομείων μέσω της σωστής διαλογής και διαχείρισης των ασθενών. Αναφορικά με τη διαχείριση και ιχνηλάτηση ιδίως πολυτραυματία ασθενή, αυτό καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο, αφού οι ασθενείς αυτοί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν είναι σε θέση να δώσουν ιστορικό πιθανής λοίμωξης.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση της στάσης, των γνώσεων και των δεξιοτήτων των νοσηλευτών των ΤΕΠ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων και του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα» στη διαδικασία εκτίμησης και διαχείρισης πολυτραυματία στις νέες συνθήκες λειτουργίας των ΤΕΠ εν μέσω της πανδημίας του covid-19.
Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη αποτελεί μια ποσοτική, συγχρονική, περιγραφική μελέτη. Διανεμήθηκαν 40 αυτοσυμπληρούμενα ερωτηματολόγια 35 ερωτήσεων στο σύνολο του νοσηλευτικού προσωπικού των ΤΕΠ των δύο Nοσοκομείων της πόλης των Ιωαννίνων κατά το έτος 2022. Επιστράφηκαν 25 ερωτηματολόγια (ποσοστό επιστροφής 62,5%) συμπληρωμένα για στατιστική ανάλυση.
Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 25 μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού των ΤΕΠ των δύο νοσοκομείων. Η μέση τιμή της ηλικίας των συμμετεχόντων ήταν 43±8,75 έτη και η μέση τιμή του χρόνου προϋπηρεσίας σε ΤΕΠ ήταν 7,88±9,01 έτη. Το νοσηλευτικό προσωπικό με λιγότερη προϋπηρεσία σε ΤΕΠ, χαμηλότερη θέση εργασίας και εκπαιδευτικό επίπεδο έδωσε τις περισσότερες λανθασμένες απαντήσεις στο σύνολο τόσο των ερωτήσεων γνώσεων όσο και των ερωτήσεων κρίσεως. Τέλος, το νοσηλευτικό προσωπικό ανέφερε ότι η εργασία τους είχε γίνει πιο απαιτητική την εποχή του SARS covid-19 ιδίως λόγω της εκτενούς χρήσης μέσων ατομικής προστασίας και πως η καλύτερη οργάνωση μπορούσε να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη κλινική πρακτική.
Συμπεράσματα: Οι γνώσεις και η στάση του νοσηλευτικού προσωπικού των ΤΕΠ στη διαχείριση ενός πολυτραυματία ιδίως την εποχή του SARS COVID-19 είναι ελλιπείς, καθώς επηρεάζονται από το επίπεδο εκπαίδευσης, τη θέση εργασίας και τα χρόνια προϋπηρεσίας στο ΤΕΠ. Η σωστή αντιμετώπιση ενός πολυτραυματία ασθενή στην εποχή του SARS COVID-19 στο ΤΕΠ χρειάζεται εξειδικευμένο νοσηλευτικό με αρκετή εμπειρία και προϋπηρεσία στο χώρο των ΤΕΠ των νοσοκομείων που μπορεί να επιτευχθεί με μετεκπαιδεύσεις και εξειδικεύσεις του από τη διοίκηση του νοσοκομείου αλλά και με αφιέρωση περισσότερου διδακτικού χρόνου σε προπτυχιακό επίπεδο πάνω στο θέμα.