Ψυχική ανθεκτικότητα και δευτερογενές τραυματικό στρες σε υγειονομικό προσωπικό κατά την πανδημία της COVID-19

Περίληψη

Εισαγωγή: Στην τρέχουσα πανδημία COVID-19, οι επαγγελματίες υγείας είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην ανάπτυξη ψυχιατρικών διαταραχών.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης αυτής ήταν να διερευνήσει τη ψυχική ανθεκτικότητα και το δευτερογενές τραυματικό στρες σε υγειονομικό προσωπικό κατά την πανδημία της COVID-19.
Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της έρευνας ήταν 150 επαγγελματίες υγείας. Το ερωτηματολόγιο χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο συλλογής δεδομένων, και χρησιμοποιήθηκαν οι εξής κλίμακες: Connor-Davidson Resilience Scale, Secondary Traumatic Stress Scale, Professional Quality of Life. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα IBM SPSS.
Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε ότι το υγειονομικό προσωπικό έχει σε μέτριο βαθμό ψυχική ανθεκτικότητα,(mean 49,2±10,7) αλλά έχει σε υψηλό βαθμό δευτερογενές τραυματικό στρες (mean 58,8±11,2). Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι το υγειονομικό προσωπικό έχει μεγάλη επαγγελματική εξουθένωση (mean 42,1±3,5) και μικρή ικανοποίηση συμπόνιας (mean 21,9±5,4). Επίσης, βρέθηκε ότι τα δημογραφικά χαρακτηριστικά όπως το φύλο, η ηλικία και το επίπεδο εκπαίδευσής σχετίζονται με την ψυχική ανθεκτικότητα και το δευτερογενές τραυματικό στρες στο υγειονομικό προσωπικό σε επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας p<0,001. Ακόμη, η έρευνα αυτή διαπίστωσε ότι η ψυχική ανθεκτικότητα και το δευτερογενές τραυματικό στρες σχετίζονται αρνητικά μεταξύ τους (r=-0,952, p<0,001).
Συμπεράσματα: Δεδομένου των αποτελεσμάτων αυτών προτείνεται να αναπτυχθούν κατάλληλες στρατηγικές για τη μείωση του δευτερογενούς τραυματικού στρες στο υγειονομικό προσωπικό, καθώς και για την αύξηση της ψυχικής ανθεκτικότητας.