Προσδιορισμός και Διαχείριση του Πόνου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας: Φαρμακολογικές και μη Φαρμακολογικές Αναλγητικές Προσεγγίσεις

Περίληψη

Η αναγνώριση και διαχείριση του πόνου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αποτελεί καθολικό φαινόμενο που απαιτεί εφαρμογή διαφόρων προσεγγίσεων για τον περιορισμό των ανεπιθύμητων ενεργειών. Σκοπός: Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να καθοριστούν με σαφήνεια οι μέθοδοι προσδιορισμού και οι φαρμακολογικές, κυρίως, αλλά και οι μη φαρμακολογικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του πόνου, λαμβάνοντας υπόψη πιθανές διαφορές, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα μεταξύ της κάθε μεθόδου. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση άρθρων στην ελληνική και αγγλική γλώσσα συναφών με το θέμα στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Pubmed, Scopus, Science Direct και Google Scolar, χρησιμοποιώντας ως λέξεις – κλειδιά: "Pain Management in ICU", "Non-Pharmacological Pain Management in ICU", "Pain Recognition", "Pain Assessment". Αποτελέσματα: Το θέμα της αντιμετώπισης του πόνου δεν είναι ένα μονόπλευρο ζήτημα, καθώς η αντιμετώπισή του μπορεί να βελτιώσει πολλές άλλες παραμέτρους, όπως της ηρεμίας, του άγχους, του μετατραυματικού στρες, του επιπέδου καταστολής που απαιτείται καθώς και της γρήγορης ανάρρωσης και εξιτήριο από τη ΜΕΘ. Πρωταρχικό παράγοντα σε αυτό παίζει η έγκαιρη και σωστή εκτίμηση της έντασης του πόνου καθώς πολλές φορές καθίσταται αδύνατη η επικοινωνία μεταξύ ασθενούς και επιστήμονα υγείας. Σε επόμενο επίπεδο είναι αναγκαία η ύπαρξη και εφαρμογή φαρμακευτικής αγωγής με τις βέλτιστες δράσεις και με περιορισμένο φάσμα ανεπιθύμητων ενεργειών. Πέρα όμως από τις φαρμακευτικές προσεγγίσεις, άλλες μέθοδοι επίτευξης αναλγησίας θα μπορούσαν, να συμβάλουν σε κλινικά σημαντικό βαθμό αποτρέποντας τις παρενέργειες από τη χρήση πολλών αναλγητικών. Συμπεράσματα: Η πολλαπλή αντιμετώπιση του πόνου με διάφορες τεχνικές και φαρμακευτικές ουσίες αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο για την καλύτερη εξέλιξη της κατάστασης των ασθενών στη ΜΕΘ. Παρόλες τις μέχρι τώρα καλές θεραπευτικές προσεγγίσεις, χρειάζεται ακόμα διερεύνηση, κυρίως στο επίπεδο των μη οπιοειδών φαρμάκων και στη χρήση μη φαρμακευτικών μεθόδων.