Καταθλιπτική Συμπτωματολογία σε Ασθενείς που Πάσχουν από Ρευματικά Νοσήματα

Περίληψη

Η συχνότητα της κατάθλιψης εμφανίζεται αυξημένη στους ασθενείς με ρευματικές παθήσεις. Η ρευματική νόσος ακολουθεί συνήθως μια οδυνηρή, μακροχρόνια και απρόβλεπτη πορεία, που χαρακτηρίζεται από συνεχιζόμενες εξάρσεις και υφέσεις και έχει σημαντικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή των ασθενών, καθώς μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της σωματικής, ψυχολογικής και κοινωνικής τους λειτουργικότητας. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης και των παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας σε ασθενείς με ρευματικές παθήσεις. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση άρθρων στην ελληνική και αγγλική γλώσσα σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως Medline, Scopus, Science Direct και Google Scholar, χρησιμοποιώντας τις λέξεις- κλειδιά: «ρευματικά νοσήματα/rheumatic diseases» και «κατάθλιψη/depression». Αποτελέσματα: Ο χρόνιος πόνος, η αναπηρία, η επιβαρυμένη λειτουργικότητα, η απώλεια αγαπημένων δραστηριοτήτων, η αίσθηση απώλειας ελέγχου και μειωμένης αυτοεπάρκειας συμβάλλουν στην εμφάνιση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας στους ασθενείς με ρευματικά νοσήματα. Η κατάθλιψη αυτή πολλές φορές παραμένει αδιάγνωστη και δεν θεραπεύεται με συνέπεια να επιβαρύνει τη λειτουργική αναπηρία, να οδηγεί σε αυξημένη χρήση των υπηρεσιών υγείας και σε φτωχή συμμόρφωση στη θεραπεία και να επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα ζωής των ασθενών με ρευματικά νοσήματα. Όταν η κλινική εικόνα στις ρευματικές παθήσεις περιπλέκεται με καταθλιπτική συμπτωματολογία είναι αναγκαία η αντιμετώπισή της με φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Συμπεράσματα: Καθίσταται, επομένως, φανερή η ανάγκη να ενσωματωθεί στη συνήθη κλινική πρακτική η ανίχνευση, η επαρκής αξιολόγηση καθώς και o θεραπευτικός σχεδιασμός για την τροποποίηση και αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών παραγόντων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη καταθλιπτικής συμπτωματολογίας σε ασθενείς με ρευματικά νοσήματα. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή και η ευαισθητοποίηση των νοσηλευτών και των άλλων επαγγελματιών υγείας προς την κατεύθυνση αυτή.