Επιπτώσεις στην Υγεία και στις Συμπεριφορές Προαγωγής Υγείας στην Οικογένεια Ασθενούς με Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο
Περίληψη
Το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) αποτελεί, παγκοσμίως, την πρώτη αιτία μακροχρόνιας ανικανότητας στους ενήλικες, με σοβαρές επιπτώσεις σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Η λειτουργική ανικανότητα του επιβιώσαντος από ΑΕΕ απαιτεί μακροχρόνια φροντίδα και υποστήριξη από την οικογένεια. Η υπευθυνότητα του ρόλου, η αβεβαιότητα και η απώλεια του ελέγχου επηρεάζουν τις συμπεριφορές προαγωγής υγείας των φροντιστών καθώς και τη σωματική, ψυχική και κοινωνική τους υγεία. Σκοπός: Η παρουσίαση των επιπτώσεων στην υγεία και στις συμπεριφορές προαγωγής υγείας των οικογενειακών φροντιστών των ασθενών με ΑΕΕ. Υλικό-Mέθοδος: Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση των ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων PubMed, Sciencedirect, Scopus, CINAHL και IATΡΟΤΕΚ και μέσω της μηχανής αναζήτησης Google Scholar. H αναζήτηση των άρθρων έγινε για το χρονικό διάστημα 2005–2016. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: stroke, caregiver, health promotion, burden. Αποκλείστηκαν μελέτες που αφορούσαν σε άλλους χώρους εκτός σπιτιού. Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε εκτεταμένη έρευνα για τις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των φροντιστών διεθνώς και λιγότερα ερευνητικά δεδομένα για τις επιπτώσεις στη σωματική και κοινωνική υγεία. Το μεγάλο ποσοστό άγχους και κατάθλιψης είναι ένα σοβαρό πρόβλημα νοσηρότητας των φροντιστών. Η αυξημένη υπευθυνότητα για τη διαχείριση της φροντίδας του ασθενούς με εγκεφαλικό επεισόδιο, προκαλεί επιβάρυνση στους φροντιστές και έχει ως συνέπεια να μην ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής που προάγει την υγεία τους. Οι οικογενειακοί φροντιστές είναι οι «κρυφοί ασθενείς». Συμπεράσματα: Οι φροντιστές των επιβιωσάντων ασθενών λόγω του φόρτου της φροντίδας και της χαμηλής αυτο-αποτελεσματικότητας είναι ευάλωτοι σε προβλήματα υγείας και αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου. Η διερεύνηση των επιπτώσεων της άτυπης φροντίδας και των παραγόντων που μεσολαβούν στην αύξηση της σωματικής, ψυχολογικής και κοινωνικής επιβάρυνσης μπορεί να συμβάλει στον εντοπισμό από τους νοσηλευτές της κοινότητας των φροντιστών που βρίσκονται σε κίνδυνο.
