Γήρανση του Νοσηλευτικού Προσωπικού και Εργασία − Πρόκληση για τις Υπηρεσίες Παροχής Φροντίδας Υγείας

Περίληψη

Η ηλικία συνταξιοδότησης, που σήμερα συμπίπτει με το 65ο έτος της ηλικίας, σηματοδοτεί τη μετάβαση στην τρίτη ηλικία. Οι εργαζόμενοι σήμερα, αναμένεται να παραμείνουν στην εργασία μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τις προηγούμενες γενιές. Παρόλα αυτά, όταν αναφερόμαστε στους «ηλικιωμένους» εργαζόμενους εννοούμε όσους έχουν υπερβεί το 45ο έτος της ηλικίας και οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι αποτελούν τον πληθυσμό μελέτης για τις επιπτώσεις της γήρανσης στην εργασία. Οι δημογραφικές αλλαγές που έχουν επιπτώσεις στην εργασία είναι η μείωση της αναπαραγωγής και επομένως η ελάττωση των μελλοντικών εργαζομένων και η άνοδος του προσδόκιμου ζωής, που όμως δε συνεπάγεται και αύξηση του προσδόκιμου ζωής με καλή υγεία. Αποτέλεσμα των δημογραφικών μεταβολών είναι η μείωση της αναλογίας του ενεργού πληθυσμού και ταυτόχρονα η αύξηση του δείκτη εξάρτησης, ο οποίος αναφέρεται στο ποσοστό των εργαζομένων προς το σύνολο των ομάδων του πληθυσμού που εξαρτώνται από την εργασία τους, δηλαδή των παιδιών και των ηλικιωμένων. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω μπορεί να προκύψει μακροπρόθεσμα παράταση της εργασιακής ζωής, δηλαδή περαιτέρω άνοδος των σημερινών ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης. Έμμεση επίπτωση των παραπάνω φαίνεται να είναι η μείωση της απασχόλησης στους νέους, αφού οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας μένουν καλυμμένες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το παρελθόν, ενώ νέες θέσεις εργασίας δε δημιουργούνται με ανάλογο ρυθμό.