H θεωρία της πολλαπλότητας των τύπων νοημοσύνης του Ηoward Gardner και η εκπαιδευτική αξιοποίηση της
Λέξεις-κλειδιά:
Theory of Multiple Types of Intelligence, Multisensory Education, Learning ActivitiesΠερίληψη
Εισαγωγή: H μελέτη της Νοημοσύνης έχει συγκεντρώσει την προσοχή πολλών σημαντικών ερευνητών και θεωρητικών, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας τεράστιος όγκος ερευνών, επιστημονικών άρθρων και δημοσιευμάτων σχετικών με το θέμα αυτό. Στη σχετική βιβλιογραφία που έχει αναπτυχθεί, δεν έχει ακόμη διατυπωθεί έως σήμερα ένας σαφής ορισμός της έννοιας. Ο «Πατέρας» της Θεωρίας των Πολλαπλών Νοημοσύνων, Howard Gardner, όρισε τη νοημοσύνη ως τη «βιοψυχολογική ικανότητα επεξεργασίας κι αξιοποίησης τόσο των γνωστικών όσο κι άλλων στοιχείων, τα οποία μπορούν να ενεργοποιηθούν σε ένα πολιτισμικό συγκείμενο για την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργία προϊόντων ή επιτευγμάτων που έχουν αξία σε μία δεδομένη κουλτούρα»1 και θεωρεί πως αυτή δεν είναι ούτε ενιαία ούτε μονοδιάστατη (όπως αποτυπώνεται στα IQ tests με τη μέτρηση του Δείκτη Νοημοσύνης, αλλά εντοπίζει τουλάχιστον οκτώ (8) διακριτούς Τύπους Νοημοσύνης. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση των βασικών παραδοχών της Θεωρίας των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης του Howard Gardner και η διαπίστωση κατά πόσο το γνωστικό περιεχόμενο του ελληνικού Προγράμματος Σπουδών είναι πολυτροπικό, έτσι ώστε να διευκολύνεται η πρόσληψη του περιεχομένου από τους εκπαιδευόμενους μέσα από το κατάλληλο προσωπικό τους κανάλι και να διασφαλίζει κοινό για όλους τους διδασκόμενους αποτέλεσμα. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση επιστημονικών άρθρων (συστηματικές περιγραφικές ανασκοπήσεις και έρευνες πεδίου) σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (PubMed, Science Direct, Google Scholar) με αντικείμενο τη Θεωρία των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης του Howard Gardner και τον τρόπο εκπροσώπησης και προώθησής της από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αποτελέσματα: Η ανασκόπηση αποκάλυψε πως οι δραστηριότητες μάθησης δεν αναδεικνύουν την πολυνοητική φύση του ατόμου, ώστε να καλύπτουν σφαιρικά τις ανάγκες ανάπτυξης όλων των εκπαιδευομένων. Συμπεράσματα: Συνεπώς, συνιστάται το ελληνικό Πρόγραμμα να απεγκλωβιστεί από τον παραδοσιακό «μονολιθισμό» που το χαρακτηρίζει και που ευνοεί τη Λεκτική/Γλωσσική και τη Λογική/Μαθηματική Νοημοσύνη αντίστοιχα, και κατά προέκταση να καλλιεργηθεί όλο το εύρος των Τύπων Νοημοσύνης, μέσω της πολλαπλής αναπαράστασης του διδακτικού περιεχομένου και των κατάλληλων διδακτικών στρατηγικών μάθησης και μέσων διδασκαλίας, που ενεργοποιούν ισότιμα τις «πύλες εισόδου» όλων των Τύπων Νοημοσύνης, όπως τονίζεται από τον εμπνευστή της Θεωρίας, Howard Gardner. Λέξεις-ευρετηρίου: Θεωρία Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης, Πολυαισθητηριακή Εκπαίδευση, δραστηριότητες μάθησης
