Αποτελεσματικότητα Προγράμματος Αποκατάστασης στην Αυτοφροντίδα Ασθενών με Καρδιακή Ανεπάρκεια

Συγγραφείς

  • Αναστασία Χατζηευστρατίου RN, MSc, PhD, PostDoc, Καρδιοχειρουργική Εναντική Μονάδα, Γ.Π.Ν.Α. « Η Αγία Σοφία»,
  • Νικόλαος Φώτος Αναπληρωτης Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
  • Κωνσταντίνος Γιακουμιδάκης Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο,
  • Ηρώ Μπροκαλάκη Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Λέξεις-κλειδιά:

Καρδιακή ανεπάρκεια, αποκατάσταση, αυτοφροντίδα, άσκηση

Περίληψη

Εισαγωγή: Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) καλούνται να φροντίζουν τον εαυτό τους (αυτοφροντίδα) με σκοπό τη βέλτιστη διαχείριση της νόσου τους.
Σκοπός: Η εκτίμηση της επίδρασης της αποκατάστασης στην αυτοφροντίδα ασθενών με ΚΑ.
Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για μελέτη παρέμβασης στην οποία συμμετείχαν 100 ασθενείς με KA (ηλικίας 57-79 ετών). Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε νοσοκομείο της Αττικής, υπήρξε ομάδα ελέγχου, στην οποία συμμετείχαν 50 ασθενείς που παρακολουθούνταν στο Καρδιολογικό Ιατρείο και ομάδα παρέμβασης που συμμετείχαν 50 ασθενείς που έλαβαν τη συνήθη φροντίδα υγείας και επιπλέον συμμετείχαν σε πρόγραμμα αποκατάστασης. Το πρόγραμμα περιελάμβανε συνεδρίες άσκησης 3 φορές την εβδομάδα για διάστημα 3 μηνών. Η εκτίμηση της αυτοφροντίδας έγινε με την κλίμακα Hippocratic heart failure self-care scale. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε μέσω του προγράμματος SPSS 22.0. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο 0.05.
Αποτελέσματα: Η ομάδα που ακολούθησε πρόγραμμα αποκατάστασης είχε σε σημαντικό βαθμό βελτίωση της αυτοφροντίδας συγκριτικά με την ομάδα των ασθενών που έλαβαν τη συνήθη φροντίδα υγείας. Συγκεκριμένα, η συνολική μεταβολή στη βαθμολογία από την αρχική έως την τελική μέτρηση ήταν -0,06±0,025 (p<0,001). Μεγαλύτερη βελτίωση σημειώθηκε αναφορικά με τη διαχείριση της φαρμακευτικής αγωγής (p<0,001), τη διατροφή (p<0,001) και την άσκηση (p<0,001). Η βελτίωση δεν βρέθηκε να σχετίζεται με δημογραφικούς και κλινικούς παράγοντες των ασθενών, γεγονός που υποδηλώνει πως η επίδραση της αποκατάστασης ήταν ανεξάρτητη από τους συγκεκριμένους παράγοντες.
Συμπεράσματα: Η συμμετοχή των ασθενών με ΚΑ σε πρόγραμμα αποκατάστασης φαίνεται ότι οδηγεί σε σημαντική βελτίωση της αυτοφροντίδας. Επομένως, υπάρχει επιτακτική ανάγκη οι ασθενείς με ΚΑ να παραπέμπονται σε ειδικές δομές για συνέχιση της φροντίδας υγείας με αποκατάσταση, προκειμένου εκτός των άλλων θετικών αποτελεσμάτων να επιτευχθεί ενίσχυση της αυτοφρντίδας με συνεπακόλουθο τη βέλτιστη διαχείριση της νόσου.

Λήψεις

Δημοσιευμένα

2025-03-27

Τεύχος

Ενότητα

Ερευνητική Εργασία (Original)