«Οικογενειοκεντρική Φροντίδα» στην Παιδιατρική Νοσηλευτική Φροντίδα: Σύγχρονη προσέγγιση & εμπόδια εφαρμογής

Περίληψη

Ο όρος «οικογενειοκεντρική φροντίδα» και το μοντέλο φροντίδας το οποίο εμπεριέχει, αποτελούν από τη δεκαετία του ΄90 την προσέγγιση φροντίδας που αναγνωρίζεται ως η πλέον ενδεδειγμένη κατά την οργάνωση της φροντίδας των παιδιατρικών ασθενών1. Η προσέγγιση αυτή δίνει έμφαση στις συνεργασίες μεταξύ επαγγελματιών υγείας και οικογενειών, για την κάλυψη των σωματικών, συναισθηματικών, κοινωνικών και αναπτυξιακών αναγκών του παιδιού2. Στοχεύει στη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, ιδιαίτερα για τους βαρέως πάσχοντες παιδιατρικούς ασθενείς και περιλαμβάνει τέσσερις βασικές έννοιες: τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια, την ανταλλαγή πληροφοριών, τη συμμετοχή στη φροντίδα και τη λήψη αποφάσεων και τη συνεργασία μεταξύ ασθενών, οικογενειών και θεραπευτικών ομάδων ή μεμονωμένων επαγγελματιών υγείας. Αναγνωρίζει ότι τα παιδιά πρέπει να φροντίζονται στο πλαίσιο της οικογένειάς τους, ότι οι οικογένειες είναι η «σταθερά» στη ζωή του παιδιού και οι αξίες και οι προτεραιότητες της οικογένειας πρέπει να είναι κεντρικές στο σχέδιο φροντίδας για το παιδί. Διεθνώς, η αποδοχή της είναι σχεδόν καθολική, αλλά η πρακτική εφαρμογή της υπήρξε πρόκληση σε διαφορετικά κοινωνικά και πολιτιστικά πλαίσια.