Αξιολόγηση των Γνώσεων των Νοσηλευτών στη ΜΕΘ και ΜΑΦ Σχετικά με την Πρόληψη και τη Διαχείριση των Ελκών Πίεσης

Περίληψη

Τα έλκη πίεσης αποτελούν σημαντικό κλινικό πρόβλημα με τεράστιες κοινω- νικοοικονομικές συνέπειες παγκοσμίως. Η γνώση των νοσηλευτών σχετικά με τη διαχείριση των ελκών πίεσης, παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίπτωσή τους, ιδιαίτερα στους ασθενείς που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ).

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των γνώσεων των νοσηλευτών που εργάζονταισε ΜΕΘ και ΜΑΦ, σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση των ελκών πίεσης.

Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για συγχρονική μελέτη καταγραφής του επι- πέδου γνώσεων των νοσηλευτών με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 41 νοσηλευτές που εργάζονται σε ΜΕΘ και ΜΑΦ δύο γενικών νοσοκομείων της Αττικής. Η συλλογή των δεδομένων πραγ- ματοποιήθηκε από τον Μάρτιο 2020 έως και τον Ιούνιο 2020. Η στατιστική ανάλυση έγινε με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος IBM SPSS v.21.0.

Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 41 (n=41) νοσηλευτές, από τους οποίους το 82,9% (n=34) ήταν γυναίκες και 17,1% (n=7) ήταν άνδρες. Η μέση ηλικία των εργαζομένων ήταν τα 39,8±5,9 έτη, με μέση εργασιακή εμπειρία 13,8±8,1 έτη. Όλοι οι συμμετέχοντες (100%) γνώριζαν τον ορισμό του έλκους πίεσης. Το 92,7% (n=38) των συμμετεχόντων απάντησαν σωστά στις μισές τουλάχιστον ερωτήσεις γνώσεων. Οι γνώσεις των νοσηλευτών συσχετίστηκαν θετικά με το μορφωτικό επίπεδο (p=0,04). Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα  όσον αφορά στο φύλο (p=0,3), στην ηλικία (p=0,8), στα έτη προϋπηρεσίας (p=0,2), στο νοσοκομείο (p=0,4) και στην παρακολούθηση των σεμιναρίων εκπαίδευσης  (p=0,1).

Συμπεράσματα: Το επίπεδο των γνώσεων των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση των κατακλίσεων βρέθηκε ότι ήταν σχετικά καλό. Παρά την ανάπτυξη της νοσηλευτικής επιστήμης στη θεραπεία των ελκών πίεσης, οι νοσηλευτές εξακολουθούν να παρουσιάζουν ανεπαρκή γνώση στην καθη- μερινή κλινική πράξη. Η εφαρμογή των κλινικών κατευθυντήριων γραμμών και η συνεχιζόμενη εκπαίδευση,  θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση των γνώσεων των νοσηλευτών.