Η Σεξουαλικότητα των Ηλικιωμένων
Περίληψη
Το θέμα της σεξουαλικότητας στους ηλικιωμένους σε γενικές γραμμές είτε αγνοείτο από την κοινωνία είτε αντιμετωπιζόταν με δυσπιστία και χλευασμό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το θέμα έχει απασχολήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και την ερευνητική βιβλιογραφία. Θεωρείται πλέον επιβεβλημένο η κοινωνία να οδηγηθεί σε μία αποδοχή των ηλικιωμένων ως σεξουαλικών όντων, με ερωτικές επιθυμίες και ανάγκες. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ευαισθητοποίηση των νοσηλευτών σχετικά με τη σεξουαλικότητα των ηλικιωμένων και τη σχέση άνοιας και σεξουαλικότητας. Υλικό και Μέθοδος: Έγινε αναζήτηση αγγλόφωνης βιβλιογραφίας στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Pudmed, web of Science, googlescholar, medline και CrossRef με τις λέξεις κλειδιά “sexuality, sexual behavior, old people, elderly, aged” και σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς με τη χρήση των λέξεων AND και OR από το 2003–2017. Αποτελέσματα: Από τη μελέτη που έγινε προέκυψε πως η σεξουαλική δραστηριότητα αποτελεί ανάγκη για μεγάλο ποσοστό των ηλικιωμένων συμπεριλαμβανομένων και των ατόμων με άνοια. Κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τη σεξουαλική δραστηριότητα των ηλικιωμένων είναι η καλή υγεία και η ύπαρξη συντρόφου με ανάλογο ενδιαφέρον. Στις δομές φιλοξενίας ηλικιωμένων είναι δέον να λαμβάνεται μέριμνα για τη διευκόλυνση της κάλυψης σεξουαλικών αναγκών εφόσον οι ηλικιωμένοι το επιθυμούν. Στην πλειονότητα των ατόμων με άνοια το σεξουαλικό ενδιαφέρον ατονεί. Ωστόσο ένα ποσοστό αναπτύσσει ακατάλληλη σεξουαλική συμπεριφορά. Ειδικές περιβαλλοντικές, συμπεριφορικές ή φαρμακευτικές παρεμβάσεις μπορούν να αποτρέψουν ακατάλληλες σεξουαλικές συμπεριφορές. Συμπεράσματα-Προτάσεις: Η έκφραση της σεξουαλικότητας στους ηλικιωμένους υπάρχει, είναι φυσική και αποτελεί ένα δικαίωμά τους που θα πρέπει να σέβεται η κοινωνία, οι συγγενείς τους αλλά και το νοσηλευτικό προσωπικό που τους φροντίζει. Τα άτομα με άνοια έχουν και αυτά τις ίδιες ανάγκες και δικαιώματα με όλους τους ηλικιωμένους και –φυσικά– όλους τους ανθρώπους. Έτσι, σε οίκους ευγηρίας θα πρέπει να λαμβάνονται ειδικά μέτρα για τη διευκόλυνση των δραστηριοτήτων αυτών, και το περιβάλλον θα πρέπει να ενημερωθεί σχετικά με το πώς θα ενθαρρύνει τη φυσική αυτή δραστηριότητα αλλά και πώς θα αντιμετωπίζει περιπτώσεις που παρεκκλίνουν από την ανεκτή σε άλλους συμπεριφορά.
