Κλίμακες Διαλογής Ασθενών στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών: Βιβλιογραφική Ανασκόπηση

Περίληψη

Ο αριθμός των ασθενών που προσέρχονται στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) παγκοσμίως αυξάνεται συνεχώς και η τάση αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Η διαλογή είναι μία προοδευτικά γνωστική διαδικασία που χρησιμοποιείται για τη διερεύνηση της κρισιμότητας της κατάστασης των ασθενών, την κατανομή των πόρων του ΤΕΠ, την έναρξη παρεμβάσεων και τη διαχείριση γεγονότων καθώς και τη ροή υπηρεσιών. Σκοπός: H περιγραφή και ανάλυση της έννοιας διαλογής που εφαρμόζεται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και η ανασκόπηση κλιμάκων και συστημάτων διαλογής ασθενών που χρησιμοποιούνται διεθνώς. Υλικό και Mέθοδος: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση της βιβλιογραφίας, έντυπης και ηλεκτρονικής σε ελληνικές και διεθνείς βιβλιογραφικές βάσεις. Τα άρθρα που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα εργασία αφορούσαν στη διαλογή ασθενών στο ΤΕΠ και συγκεκριμένα σε κλίμακες ή συστήματα διαλογής που χρησιμοποιούνται διεθνώς. Δεν τέθηκε χρονικός περιορισμός. Χρησιμοποιήθηκαν όσα άρθρα ήταν γραμμένα στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα. Αποτελέσματα: Η διαλογή χρησιμοποιείται για την αναγνώριση απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων και την παροχή κατάλληλων παρεμβάσεων και πρώτων βοηθειών. Η κατηγορία ή επίπεδο διαλογής που κατατάσσεται ένας ασθενής καθορίζεται από το πλέον επείγον κλινικό χαρακτηριστικό του. Σε πολλές χώρες, η διαλογή πραγματοποιείται από ειδικά εκπαιδευμένους διπλωματούχους νοσηλευτές, οι οποίοι έχουν τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες, εξασφαλίζοντας την κατάλληλη κατανομή των πόρων για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε έναν ασθενή. Έχουν αναπτυχθεί πολλοί αλγόριθμοι βαθμολόγησης διαλογής. Οι περισσότερες κλίμακες διαλογής είναι πεντάβαθμες. Οι κυριότερες κλίμακες είναι η Αυστραλιανή κλίμακα διαλογής, η κλίμακα επείγουσας κατάστασης και οξύτητας του Καναδά, η κλίμακα διαλογής Μάντσεστερ και ο Δείκτης Επείγουσας Σοβαρότητας. Συμπεράσματα: Η διαλογή πρέπει να γίνεται από τους νοσηλευτές. Οι Έλληνες νοσηλευτές πρέπει να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες για τη διαλογή και οι φορείς χάραξης πολιτικής για την Υγεία οφείλουν να θεσμοθετήσουν το ρόλο του Νοσηλευτή Διαλογής στο ΤΕΠ.