Συγκριτική Προοπτική Μελέτη της Γνωστικής Λειτουργίας των Ηλικιωμένων Ασθενών με Κάταγμα Ισχίου

Περίληψη

Η μειωμένη γνωστική λειτουργία σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου έχει συνδεθεί με τη μεγάλη ηλικία, το επίπεδο της λειτουργικής κατάστασης που προϋπήρχε καθώς και το ιστορικό κατάθλιψης. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των μεταβολών της γνωστικής κατάστασης των ασθενών που εισάγονται για νοσηλεία μετά από κάταγμα ισχίου και αποκαθίστανται χειρουργικά, καθώς και την ύπαρξη συσχέτισης των μεταβολών αυτών με κοινωνικοδημογραφικούς και περιεγχειρητικούς παράγοντες. Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 30 ασθενείς με κάταγμα ισχίου που αποκαταστάθηκε χειρουργικά. Για τη διεξαγωγή της μελέτης χρησιμοποιήθηκε ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις που αφορούσαν τη γνωστική κατάσταση των ασθενών και συμπληρώθηκε μέσω προσωπικής συνέντευξης. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS ver. 17. Αποτελέσματα: Το 73,3% (n=22/30) του δείγματος ήταν γυναίκες. Η μέση ηλικία ήταν τα 79,4 έτη με σταθερή απόκλιση ± 9,68 έτη. Από τη σύγκριση της συνολικής γνωστικής λειτουργίας πριν και μετά την επέμβαση προέκυψε στατιστικά σημαντική διαφορά τόσο για το Addenbrooke’s Cognitive Examination - ACE-R όσο και για το Mini-mental state examination (MMSE) μεταξύ των δύο μετρήσεων. Η γνωστική κατάσταση και ειδικά οι ικανότητες μνήμης, λεκτικής ευφράδειας και λόγου βρέθηκαν πιο ευάλωτα σε βλάβες μετά το χειρουργείο. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στη γνωστική κατάσταση και στους κοινωνικοδημογραφικούς παράγοντες και συγκεκριμένα βρέθηκε ότι οι δοκιμασίες ACER και MMSE εξαρτώνται από την ηλικία και την εκπαίδευση, ενώ η υποδοκιμασία της λεκτικής ευφράδειας εξαρτάται κατά το ένα μέρος της από την ηλικία και κατά το άλλο από την εκπαίδευση.Οι περιεγχειρητικοί παράγοντες δεν φαίνεται να παίζουν στατιστικά κανένα ρόλο στις νοητικές λειτουργίες. Συμπεράσματα: Η μελέτη επιβεβαιώνει την μείωση της γνωστικής λειτουργίας σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους και υπογραμίζει τη σπουδαιότητα της συστηματικής εκτίμησης της γνωστικής κατάστασης των ηλικιωμένων ασθενών με κάταγμα ισχίου από τους νοσηλευτές, έτσι ώστε να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα.