Η αίσθηση της ευεξίας ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας που χρήζουν φυσικής αποκατάστασης μετά από επίκτητη εγκεφαλική βλάβη

Εισαγωγή: Δεδομένης της επικείμενης αύξησης του ηλικιωμένου πληθυσμού και των σημαντικών αλλαγών που μπορούν να προκαλέσουν οι επίκτητες εγκεφαλικές βλάβες (ΕΕΒ) στη ζωή του ατόμου, η περίθαλψη και η φροντίδα για τα ηλικιωμένα άτομα που έχουν υποστεί επίκτητη εγκεφαλική βλάβη πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στη βελτίωση της ευεξίας τους, δηλαδή στις δυνατότητες αυτών των ανθρώπων να ζουν καλά και με αξιοπρέπεια. Ύπό τις επικρατούσες συνθήκες, η ποιοτική διερεύνηση της ευεξίας κατά τη φυσική αποκατάσταση καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική και χρήζει μεγαλύτερης προσοχής, ειδικά για τη βελτίωση και ενίσχυση των εν λόγω προγραμμάτων αποκατάστασης. Κατά συνέπεια, παρίσταται η ανάγκη να διερευνηθούν εις βάθος οι προσωπικές εμπειρίες των ηλικιωμένων που ζουν με ΕΕΒ σχετικά με την περίθαλψή τους και την αίσθηση ευεξίας τους κατά τη διάρκεια της φυσικής αποκατάστασης.

Σκοπός: Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να αναπτύξει μία εις βάθος κατανόηση του βιόκοσμου των ηλικιωμένων ατόμων (+65 ετών) που χρήζουν φυσικής αποκατάστασης μετά από ΕΕΒ με σκοπό να παράσχει μια ερμηνεία που θα απεικονίζει τον αντίκτυπο που έχει το σύστημα υγείας και οι υπηρεσίες αποκατάστασης της Ελλάδας στην αίσθηση ευεξίας και γενικότερα στις εμπειρίες αποκατάστασης των ηλικιωμένων ατόμων.

Υλικό και μέθοδος: Άναπτύχθηκε ένας σχεδιασμός ποιοτικής μελέτης με φαινομενολογική-ερμηνευτική προσέγγιση για την ολοκληρωμένη διερεύνηση και ερμηνεία της υποκειμενικής εμπειρίας των ηλικιωμένων ατόμων. Για τη συλλογή των δεδομένων διενεργήθηκαν συνολικά 14 ατομικές ημι-δομημένες συνεντεύξεις με ηλικιωμένα άτομα που ζουν με ΕΕΒ. Οι απομαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις επεξεργάστηκαν και ερμηνεύτηκαν με τη μέθοδο της θεματικής ανάλυσης.

Αποτελέσματα: Τέσσερα θέματα προέκυψαν από την ανάλυση των δεδομένων: 1) Προκλήσεις της νέας πραγματικότητας μετά την ΕΕΒ· 2) Άναζητώντας συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη μέσω της κοινωνικής αλληλεπίδρασης· 3) Προσδιορίζοντας το ευρύτερο πλαίσιο των διαδικασιών αποκατάστασης· 4) Η αίσθηση του εαυτού μετά την ΕΕΒ. Η ευεξία των ηλικιωμένων ατόμων καθώς και η διαδικασία συνειδητοποίησης των αλλαγών στη ζωή τους καθορίζονται και βιώνονται ως μια αλληλοσυσχέτιση διαφορετικών υποκειμενικών εμπειριών, διυποκειμενικών σχέσεων και περικειμενικών συνθηκών, προκαλώντας ποικίλες ενδείξεις ευφορίας ή δυσθυμίας.

Συμπεράσματα: Η διερεύνηση της αλληλοσυσχέτισης αυτών των διαστάσεων είναι ζωτικής σημασίας για την περαιτέρω κατανόηση των αναγκών των ηλικιωμένων ατόμων σχετικά με τη διαδικασία αποκατάστασή τους, καθώς και για τη βελτίωση της ψυχικής και σωματικής τους κατάστασης. Η ολοκληρωμένη και εις βάθος γνώση των παραγόντων που επηρεάζουν την αίσθηση ευεξίας των ηλικιωμένων ατόμων με ΕΕΒ κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης μπορεί να συνεισφέρει στην παροχή πιο αξιοπρεπούς και εξανθρωπισμένης υγειονομικής φροντίδας.