Περιγραφική μελέτη καταγραφής των αναγκών υποστηρικτικής φροντίδας ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο πριν το χειρουργείο

Εισαγωγή:   Ο γυναικολογικός   καρκίνος  αποτελεί  μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές καρκίνου στον γυναικείο  πληθυσμό. Οι ανάγκες που αναδύονται από το προεγχειρητικό κιόλας στάδιο απαιτούν συνεχή αξιολόγηση και κατάλληλη υποστηρικτική φροντίδα.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η περιγραφή των αναγκών φροντίδας γυναικών με γυναικολογικό καρκίνο πριν τη χειρουργική τους θεραπεία.

Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της περιγραφικής μελέτης αποτέλεσαν 102 γυναίκες διαγνωσμένες με γυναικολογικό καρκίνο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους για προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση, σε μεγάλο ογκολογικό  νοσοκομείο της Αττικής. Οι συμμετέχουσες  συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο  Needs Evaluation  Questionnaire  (NEQ), καθώς και ερωτηματολόγιο κλινικο-δημογραφικών  χαρακτηριστικών.  Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος SPSS 22.0.

Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν 61,1 έτη (SD=11,1). Ο μέσος αριθμός αναγκών ήταν 10,9 (SD=5,9), με το 95% των ασθενών να  αναφέρει  τουλάχιστον  μία ανάγκη. Οι πληροφοριακές  ανάγκες, σχετιζόμενες με τη διάγνωση και την πρόγνωση, ήταν η ομάδα αναγκών με το μεγαλύτερο ποσοστό  (86,3%), ενώ τελευταία σε κατάταξη ήταν η ομάδα  αναγκών  για ξενοδοχειακή υποδομή  (23,5%). Ανεξαρτήτου ομάδας αναγκών, οι τρεις υψηλότερες σε κατάταξη ήταν οι ανάγκες για«περισσότερες  πληροφορίες  σχετικά   με  τη  μελλοντική κατάσταση» (85,3%), «περισσότερες εξηγήσεις σχετικά με τη θεραπεία» (72,5%) και «να είναι λιγότερο στεναχωρημένοι οι άλλοι για την κατάστασή τους» (69,6%). Σε αντίθεση, λιγότερες ήταν οι ανάγκες για «περισσότερη βοήθεια να φάει, να ντυθεί, να πάει στο μπάνιο» (12,7%), «να μιλήσει με ιερέα» (19,6%) και για «καλύτερες υπηρεσίες νοσοκομείου για τουαλέτα, καθαριότητα, σίτιση» (23,5%). Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με γυναικολογικό καρκίνο αναφέρουν αυξημένες ανάγκες φροντίδας κατά την προεγχειρητική φάση. Οι νοσηλευτές θα πρέπει να επαγρυπνούν για την έγκαιρη αναγνώριση και ικανοποίησή τους στο πλαίσιο του εξατομικευμένου πλάνου φροντίδας.