Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις για την Πρόληψη & Αντιμετώπιση του Εμέτου και της Ναυτίας Παιδιών με Καρκίνο Υποβαλλόμενων σε Χημειοθεραπεία

Από τα πιο γνωστά συμπτώματα της χημειοθεραπείας στα παιδιά είναι η ναυτία και ο έμετος που επιδρούν αρνητικά στην υγεία τους και στην εξέλιξη της θεραπείας. Έχουν υποστηριχτεί αρκετές νοσηλευτικές παρεμβάσεις για την πρόληψη και αντιμετώπισή τους. Σκοπός: Η διερεύνηση των νοσηλευτικών παρεμβάσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ναυτίας και του εμέτου σε παιδιά με καρκίνο που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Υλικό και Mέθοδος: Πρόκειται για συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που πραγματοποιήθηκε με αναζήτηση άρθρων σε διεθνείς βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων (Medline, Scopus, Embase & Cochrane Library) για το χρονικό διάστημα 2013–2020. Τα κριτήρια εισαγωγής ενός άρθρου στη μελέτη ήταν: να είναι γραμμένο στην αγγλική γλώσσα, να είναι απολύτως σχετικό με το θέμα, το δείγμα του να αφορά σε παιδιά ή εφήβους ή νεαρούς ενηλίκους με καρκίνο, να είναι δημοσιευμένο από το 2013–2020, να είναι δημοσιευμένο σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό, να αφορά κλινική μελέτη. Μετά από συστηματική και κριτική αξιολόγηση των άρθρων συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη 16 άρθρα. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα των άρθρων που περιλήφθηκαν στην μελέτη αυτή δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση των μελετών για την πρόληψη (n=9) και αντιμετώπιση (n=7) της ναυτίας και του εμέτου στα παιδιά με καρκίνο που λαμβάνουν χημειοθεραπεία. Οι 5 από τις μελέτες εστιάζονται στη χρήση ανταγωνιστών 5ΗΤ3 υποδοχέων σεροτονίνης, 4 στη χρήση ανταγωνιστών των υποδοχέων ΝΚ1, 1 στη χρήση δεξαμεθαζόνης και 1 στη χρήση μιδαζολάμης και διφαινυδραμίνης. Οι υπόλοιπες 5 εστιάζονται στη χρήση εναλλακτικών μεθόδων όπως η χορή- γηση προβιοτικών, η εφαρμογή βελονισμού με λέιζερ, το μασάζ, η πιεσοθεραπεία και ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις (προοδευτική χαλάρωση μαζί με εκπαίδευση των ασθενών). Συμπεράσματα: Η ναυτία και ο έμετος που οφείλεται στη χημειοθεραπεία στα παιδιά μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί τόσο με τη χορήγηση κατάλληλων αντιεμετικών φαρμάκων, όσο και με την εφαρμογή εναλλακτικών μεθόδων.