Η Επίδραση του Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού στην Ποιότητα Ζωής Ασθενών με Καρκίνο

Ο καρκίνος είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που παρατηρείται σήμερα και αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου. Οι συνέπειες της νόσου που βιώνουν οι ασθενείς συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της ποιότητας ζωής τους. Στην προσπάθεια διατήρησης ενός ικανοποιητικού επιπέδου υγείας, αλλά και πρόληψης εμφάνισης πιθανών μελλοντικών ασθενειών, η άσκηση και συγκεκριμένα ο χορός είναι ένα ισχυρό και επωφελές εργαλείο. Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η επίδραση ενός προγράμματος ελληνικών παραδοσιακών χορών στη βελτίωση της ποιότητας ζωής ασθενών με καρκίνο όλων των μορφών, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπευτική τους αγωγή. Υλικό και Μέθοδος: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο του 2017 έως τον Νοέμβριο 2019 με τη συμμετοχή 300 ασθενών με καρκίνο προερχομένων από νοσοκομειακές μονάδες του νομού Αττικής και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων καρκινοπαθών. Διαχωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες· 150 από αυτούς εντάχθηκαν στην πειραματική ομάδα και 150 στην ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες της πειραματικής ομάδας παρακολούθησαν ένα πρόγραμμα διδασκαλίας ελληνικών παραδοσιακών χορών, με συχνότητα δύο εκπαιδευτικών μαθημάτων ανά εβδομάδα, διάρκειας 60 min το καθένα, για 8 εβδομάδες, ενώ η ομάδα ελέγχου δεν συμμετείχε σε κάποια φυσική δραστηριότητα. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του ερωτηματολογίου EORTC QLQ-C30 (ελληνική έκδοση 3.0), το οποίο είναι ένα εργαλείο μέτρησης της ποιότητας ζωής ασθενών με καρκίνο. Οι στατιστικές αναλύσεις που εφαρμόσθηκαν ήταν ανάλυση αξιοπιστίας (α του Cronbach) και ανάλυση διακύμανσης για εξαρτημένες μετρήσεις ως προς έναν επαναλαμβανόμενο παράγοντα (One-way repeated). Αποτελέσματα: Βρέθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση σε όλους τους παράγοντες ποιότητας ζωής στους ασθενείς της πειραματικής ομάδας, πλην εκείνου της “Ναυτίας-Εμέτου”. Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη σωματική λειτουργία (F=1559,851, p<0,001), στη λειτουργία ρόλου (F=537,958, p<0,001), στη συναισθηματική λειτουργία (F=1954,652, p<0,001), στη γνωστική λειτουργία (F=1055,667, p<0,001), στην κοινωνική λειτουργία (F=920,005, p<0,001), στην κόπωση (F=2016,463, p<0,001), στον πόνο (F=797,666, p<0,001), στη δύσπνοια (F=412,962, p<0,001), στις διαταραχές ύπνου (F=542,641, p<0,001), στην απώλεια όρεξης (F=278,861, p<0,001), στη δυσκοιλιότητα (F=160,037, p<0,001), στη διάρροια (F=154,197, p<0,001), στις οικονομικές επιπτώσεις (F=177,628, p<0,001) και στη συνολική ποιότητα υγείας (F=1102,049, p<0,001). Αντιθέτως, τα αποτελέσματα στην ομάδα ελέγχου ανέδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μόνο στη συναισθηματική λειτουργία (F=3,789, p=0,025), στη γνωστική λειτουργία (F=3,355, p=0,038), στις οικονομικές επιπτώσεις (F=13,728, p<0,001) και στη συνολική ποιότητα υγείας (F=26,615, p<0,001). Συμπεράσματα: Η συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα ελληνικών παραδοσιακών χορών, μια ευχάριστη μορφή αερόβιας φυσικής δραστηριότητας, δύναται να βελτιώσει τους παράγοντες που συνθέτουν την ποιότητα ζωής των ασθενών με καρκίνο και να αποτελέσει μέρος της αναγκαίας ψυχοκοινωνικής τους υποστήριξης.

Κατηγορία: Τόμος 59, Τεύχος 1
Hits: 752 Hits
Ημ/νία Δημιουργίας: 15-04-2020
Συγγραφείς: Ιωάννα Καραθάνου , Ευάγγελος Μπεμπέτσος , Φίλιππος Φιλίππου , Αμάντα Ψυρρή , Ιωάννης Κόνας