Μέτρηση Επιπέδων Άγχους και Κατάθλιψης στο Νοσηλευτικό Προσωπικό

Εισαγωγή: Το άγχος και η κατάθλιψη αποτελούν δύο φαινόμενα που κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στην κοινωνική όσο και στην επαγγελματική ζωή των ατόμων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η νοσηλευτική αποτελείένα επάγγελμα υψηλών απαιτήσεων, καθίσταται σαφές πως τα δύο αυτά φαινόμενα δεν γίνεται να απουσιάζουν από τη ζωή των νοσηλευτών.

Σκοπός: Η παρούσα ερευνητική εργασία στοχεύει στη μέτρηση των επιπέδων άγχους και κατάθλιψης στο νο- σηλευτικό προσωπικό.

Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε το έγκυρο και σταθμισμένο ερωτηματολόγιο του Beck που περιέχει 42 ερωτήσεις. Το δείγ- μα (n=150) απαρτιζόταν από νοσηλευτές που εργάζονταν τόσο σε δημόσια όσο και ιδιωτικά νοσοκομεία της Πάτρας και της Αθήνας, αλλά και σε Κέντρα Υγείας του νομού Αχαΐας. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS 23.

Αποτελέσματα: Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 31–50 έτη, γυναίκες (85,3%), έγγαμοι (65,3%), με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα

10.001–20.000 ευρώ (48%), δεν είχαν μεταπτυχιακό τίτλο (85.3%), εργάζονταν σε δημόσιο νοσοκομείο (92,7%) με έναρξη εργασίας πριν το 2009 (65,3%). Επί- σης, η πλειοψηφία του νοσηλευτικού προσωπικού εμφανίζειχαμηλά επίπεδα άγχους (70,7%) και κατάθλιψης (56,7%). Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων άγχους με την πόλη εργασίας (p<0,05) και με τον τομέα εργασίας (p<0,05). Τέλος, όσον αφορά στην κατάθλιψη διαπιστώθη- κε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων κατάθλιψης με την πόλη εργασίας p<0,05) και με τον φορέα εργασίας (p<0,05).

Συμπεράσματα: Ενώ, το νοσηλευτικό προσωπικό δεν εμφανίζει υψηλά ποσοστά άγχους και κατάθλιψης, φαίνεται πως παρουσιάζει ένα πλήθος συμπτωμάτων που τα συναντάμε στις ψυχικές διαταραχές. Κρίνεται λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη για αναγνώριση των παραγόντων που οδηγούν στην εμφάνιση των εν λόγω διαταραχών αλλά και για αναζήτηση αποτελεσματικών τρόπων αντιμετώπισης τόσο σε ενδονοσοκομειακό όσο και σε εξωνοσοκομειακό επίπεδο.