Ποιοτική Mελέτη για τη Διερεύνηση της Διαδικασίας της Νοσηλευτικής Τεκμηρίωσης σε Σχέση με τη Μεταφορά ή Παράλειψη Πληροφοριών σε μια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας

Η νοσηλευτική τεκμηρίωση σε όλες τις εκφάνσεις της προάγει τη συνεχή βελτίωση και διασφάλιση της ποιότητας των παρεχoμένων υγειονομικών υπηρεσιών. Η νοσηλευτική τεκμηρίωση όμως δεν είναι κάτι αμετάβλητο, έχει περιορισμούς όσον αφορά στο προσωπικό του εκάστοτε τμήματος, αλλά και του ευρύτερου συστήματος υγείας που παρακωλύουν την τήρησή της. Σκοπός: Η διερεύνηση της διαδικασίας νοσηλευτικής τεκμηρίωσης κατά την αλλαγή της νοσηλευτικής βάρδιας, σε σχέση με τη μεταφορά ή παράλειψη πληροφοριών σε μια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε μια ποιοτική μελέτη τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο 2014 σε ΜΕΘ Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου της ελληνικής περιφέρειας. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν όλοι οι νοσηλευτές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην υπό μελέτη ΜΕΘ, ενώ η μέθοδος επιλογής του δείγματος ήταν η σκόπιμη δειγματοληψία (purposive sampling), με βάση την οποία επιλέχθηκαν 16 νοσηλευτές. Η συλλογή των δεδομένων αφορούσε στην καταγραφή των πληροφοριών που μεταφέρονται μεταξύ νοσηλευτών κατά την αλλαγή της πρωινής βάρδιας (7–3). Ως δειγματοληπτική μέθοδος επιλέχθηκε αυτή της μη δομημένης παρατήρησης (unstructured observation) των γραπτών και προφορικών ενημερώσεων χρησιμοποιώντας γραπτές σημειώσεις από τους ίδιους τους ερευνητές και απομαγνητοφώνηση των προφορικών λόγων. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε από τους ερευνητές ακολουθώντας τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου και τη φαινομενολογική προσέγγιση παράλληλα. Αποτελέσματα: Στον κλινικό χώρο που διεξήχθη η μελέτη, εκφράστηκαν ποικίλες στάσεις απέναντι στη σημαντικότητα της νοσηλευτικής τεκμηρίωσης και υπήρξαν διαφορές στους τρόπους αντίληψης, τήρησης και διαχείρισης της διαδικασίας μεταξύ νοσηλευτικού προσωπικού. Ο υπερβολικός φόρτος εργασίας και η έλλειψη κοινωνικής και προσωπικής ζωής λόγω αυτού, καθώς και ο καταιγισμός πληροφοριών είναι μερικοί από τους λόγους οι οποίοι επηρεάζουν τη μεταφορά των πληροφοριών που αφορούν στους ασθενείς. Ακόμη, το οικείο κλίμα μεταξύ νοσηλευτών βοηθάει στη μεταφορά των δεδομένων, αλλά αρκετές είναι οι πληροφορίες που μεταξύ προσωπικού δεν αναφέρονται διότι θεωρούνται δεδομένες. Συμπεράσματα: Παρουσιάζονται διακυμάνσεις όσον αφορά στους τρόπους διεξαγωγής της νοσηλευτικής τεκμηρίωσης, την αποτελεσματικότητα αυτής, καθώς και τους περιορισμούς που υπόκεινται το προσωπικό και το υγειονομικό σύστημα στο σύνολό του.