Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS) και Ψυχοκοινωνικά Προβλήματα Ασθενών

Κατά την πορεία των πασχόντων με σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (ΣΕΑΑ ή AIDS) παρατηρούνται ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις που υποδεικνύουν καταστάσεις κλονισμένου ψυχισμού, σχετίζονται με ποικίλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα και διακρίνονται σε τέσσερις φάσεις: (α) Αρχική κρίση, (β) μεταβατική κατάσταση, (γ) κατάσταση ανεπάρκειας ή αποδοχής και (δ) προετοιμασία για θάνατο. Πρόκληση για τους επαγγελματίες υγείας αποτελεί η συνεργασία και η ψυχολογική υποστήριξη ασθενών με AIDS, καθώς και της οικογένειάς τους, με επικέντρωση στη διδασκαλία για την αυτοπροστασία τους, την αυτοφροντίδα τους και την προφύλαξη του κοινωνικού τους περιβάλλοντος. Για την αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων της νόσου, εκτός από τα παραπάνω, σημασία έχουν η τήρηση του προγράμματος θεραπείας, η εφαρμογή των αναγκαίων προφυλάξεων και η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Όλες αυτές οι παράμετροι μπορούν να συμβάλλουν στον έλεγχο και στην υπερνίκηση των αισθημάτων φόβου και αβεβαιότητας και, τελικά, στην καλύτερη διαχείριση των ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων της νόσου.