Οξύ Έμφραγμα του Μυοκαρδίου και Αναζήτηση Υπηρεσιών Υγείας

Η έγκαιρη αναζήτηση υπηρεσιών υγείας συμβάλλει σημαντικά στην επιτυχή αντιμετώπιση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (ΟΕΜ). Σκοπός: Η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την απόφαση των ασθενών με ΟΕΜ για αναζήτηση φροντίδας υγείας. Υλικό-Μέθοδος: Ως προς το σχεδιασμό της επρόκειτο για συγχρονική μελέτη. Το μελετώμενο πληθυσμό αποτέλεσαν 245 ασθενείς (186 άνδρες και 59 γυναίκες) με διάγνωση ΟΕΜ, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν σε δύο μεγάλα Γενικά Νοσοκομεία της Ελλάδας κατά τη διάρκεια ενός έτους (Δεκέμβριος 2006–Δεκέμβριος 2007). Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο, καθώς και με μελέτη του φακέλου των ασθενών. Μελετήθηκε ο βαθμός συσχέτισης δημογραφικών, κλινικών και άλλων χαρακτηριστικών με το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την έναρξη των συμπτωμάτων έως την προσέλευση των ασθενών στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ). Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων περιελάμβανε τον έλεγχο x2, τον ακριβή έλεγχο Fisher, τον έλεγχο Mann-Whitney (p=0,10) και την πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση (p=0,05). Η επεξεργασία και η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του λογισμικού πακέτου Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 14.0. Αποτελέσματα: Ο διάμεσος χρόνος άφιξης των ασθενών στο νοσοκομείο ήταν 8 (ενδοτεταρτημοριακό εύρος: 6) ώρες. Ασθενείς με ΟΕΜ που ζούσαν μόνοι τους (p=0,008), σε απόσταση >10 km από το νοσοκομείο (p=0,05), χωρίς σωματική δραστηριότητα κατά την έναρξη των συμπτωμάτων (p=0,04), χωρίς ιστορικό υπερχοληστεριναιμίας (p=0,004), χωρίς εμφάνιση δυσπεψίας ως άτυπο σύμπτωμα (p=0,001), με μικρής έντασης προκάρδιο άλγος (p=0,01) και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση για το ΟΕΜ (p=0,1) φάνηκε ότι αναζήτησαν καθυστερημένα υπηρεσίες φροντίδας υγείας. Συμπεράσματα: Διάφοροι παράγοντες φάνηκε ότι σχετίζονταν με την καθυστέρηση αναζήτησης φροντίδας υγείας των ασθενών με ΟΕΜ. Από αυτούς τους παράγοντες, το έλλειμμα γνώσεων των ασθενών σχετικά με την αναγνώριση των συμπτωμάτων του ΟΕΜ (τυπικά και άτυπα) και τη σπουδαιότητα έγκαιρης αντιμετώπισης της νόσου μπορούσε να τροποποιηθεί με τη συμμετοχή των νοσηλευτών. Οι νοσηλευτές, μέσω της εκπαίδευσης του γενικού πληθυσμού για το ΟΕΜ, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού των ασθενών με συμπτώματα ΟΕΜ που προσέρχονται έγκαιρα στο νοσοκομείο.