Ο Δύσκολος Ασθενής: Μια Ποιοτική Εξερεύνηση για τις «Ετικέτες» που θέτουν οι Νοσηλευτές
Σχετικά με το περιοδικό
Η «ΝOΣΗΛΕYΤΙΚΗ» είναι το επίσημο επιστημονικό νοσηλευτικό περιοδικό, που εκδίδεται από τον Εθνικό Σύνδεσμο Νοσηλευτών Ελλάδας (Ε.Σ.Ν.Ε.) από το έτος 1962. Η «ΝOΣΗΛΕYΤΙΚΗ» αξιολογήθηκε και εγκρίθηκε για αποδελτίωση και διάθεση από την ελληνική βάση δεδομένων ΙΑΤΡΟΤΕΚ (2002) και τις διεθνείς βάσεις δεδομένων CINAHL (2008), EBSCO (2009) και SCOPUS (2010). Το Περιοδικό εκδίδεται ανά τρίμηνο και απευθύνεται σε νοσηλευτές καλύπτοντας όλες τις νοσηλευτικές ειδικότητες- καθώς και σε κάθε άλλο επαγγελματία υγείας. Σκοπός της έκδοσης του Περιοδικού είναι η συμβολή στη συνεχιζόμενη νοσηλευτική εκπαίδευση, η προαγωγή της νοσηλευτικής έρευνας, και η βελτίωση της βασισμένης σε ενδείξεις νοσηλευτικής πρακτικής στην Ελλάδα και Διεθνώς.
Ο Δύσκολος Ασθενής: Μια Ποιοτική Εξερεύνηση για τις «Ετικέτες» που θέτουν οι Νοσηλευτές
Εισαγωγή: Μερικές φορές οι νοσηλευτές πρέπει να αντιμετωπίσουν ασθενείς με διάφορες αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της αμυντικότητας, του θυμού, του φόβου, της απαιτητικότητας, της υστερίας και άλλων συμπεριφορών. Σκοπός: Η μελέτη αυτή αποσκοπούσε στη διερεύνηση της έννοιας του «δύσκολου ασθενούς» και στον εντοπισμό δυσμενών παραγόντων που ενδέχεται να παρακωλύουν την τακτική παροχή κλινικής περίθαλψης. Υλικό και Μέθοδος:Υιοθετήθηκε ένα περιγραφικό διερευνητικό ποιοτικό σχέδιο και ημι-δομημένες συνεντεύξεις με ένα στοχευόμενο δείγμα 11 νοσηλευτών. Αποτελέσματα: Παρουσιάστηκαν οκτώ κατηγορίες και παράγοντες που οδηγούν τους νοσηλευτές να χαρακτηρίζουν έναν ασθενή ως «δύσκολο», όπως η ηλικία του ασθενούς, η ψυχολογική κατάσταση, η σοβαρότητα της νόσου, ο βαθμός αναπηρίας, η προσωπικότητα και η συμπεριφορά, οι νοσηλευτές, οι συνθήκες εργασίας και η προσωπική ζωή των νοσηλευτών. Οι νοσηλευτές χαρακτηρίζουν συχνά έναν ασθενή ως «δύσκολο» από άποψη φυσικών συμπτωμάτων, διάθεσης, συμπεριφοράς και ηλικίας. Συμπέρασμα:Οι νοσηλευτές πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η «επισήμανση» των ασθενών είναι αντιεπαγγελματική και ότι συχνά ο «δύσκολος ασθενής» είναι αυτός που μπορεί να μας χρειάζεται περισσότερο.